کد مطلب:162395 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:184
طلایع بن رزیک
ملك طلایع بن رزیك به سال 495 ه.ق.در آذربایجان متولد شده و در سال 559 ه.ق.به قتل رسیده است. او وزیر خلیفه ی الفائز بوده و از فقیهان شیعه شمرده شده است.
1. اذ ضیع القوم الشریعة
فیه لحفظم الشریعه
2. منعت لذیذ الماء منه
كتائب منهم منیعه
3. غدرت هناك و ما وفت
مضر العراق و لا ربیعه
4. لما دعته أجابها
و دعا فما كانت سمیعه
5. شاع النفاق بكربلا
فیهم و قالوا: نحن شنیعه
6. یا فعلة جاؤا بها
فی الغدر فاضحة شنیعه [1] .
7. یا بقعة بالطف حشو
ترابها دنیا و دین
8. أضحت كأصداف یصادف
ضمنا الدر الثمین [2] .
1. آن قوم در روز عاشورا برای حفظ شریعه (فرات)، شریعت را تباه كردند.
2. گروهی از لشكریان آن قوم، از رسیدن آب گوارا به او جلوگیری كردند.
3. قبایل مضر و ربیعه در عراق به او خیانت كرده و به عهدشان وفا نكردند.
4. چون او را فراخواندند دعوتشان را پذیرفت. لیكن هنگامی كه او آنان را فراخواند پاسخش نداند.
5. آنها می گویند كه ما شیعه هستیم ولی نفاق و دورویی در میانشان گسترش یافته است.
6. آنها به زشت ترین و رسواترین نوع خیانت دست یازیدند.
7. ای آرامگاهی كه در سرزمین طف هستی، خاك تو دنیا و دین را در آغوش خود دارد.
8. در این بقعه صدفهایی وجود دارد كه درون آنها پر از مروارید گرانبها است.
1. اذ ضیع القوم الشریعة
فیه لحفظم الشریعه
2. منعت لذیذ الماء منه
كتائب منهم منیعه
3. غدرت هناك و ما وفت
مضر العراق و لا ربیعه
4. لما دعته أجابها
و دعا فما كانت سمیعه
5. شاع النفاق بكربلا
فیهم و قالوا: نحن شنیعه
6. یا فعلة جاؤا بها
فی الغدر فاضحة شنیعه [1] .
7. یا بقعة بالطف حشو
ترابها دنیا و دین
8. أضحت كأصداف یصادف
ضمنا الدر الثمین [2] .
1. آن قوم در روز عاشورا برای حفظ شریعه (فرات)، شریعت را تباه كردند.
2. گروهی از لشكریان آن قوم، از رسیدن آب گوارا به او جلوگیری كردند.
3. قبایل مضر و ربیعه در عراق به او خیانت كرده و به عهدشان وفا نكردند.
4. چون او را فراخواندند دعوتشان را پذیرفت. لیكن هنگامی كه او آنان را فراخواند پاسخش نداند.
5. آنها می گویند كه ما شیعه هستیم ولی نفاق و دورویی در میانشان گسترش یافته است.
6. آنها به زشت ترین و رسواترین نوع خیانت دست یازیدند.
7. ای آرامگاهی كه در سرزمین طف هستی، خاك تو دنیا و دین را در آغوش خود دارد.
8. در این بقعه صدفهایی وجود دارد كه درون آنها پر از مروارید گرانبها است.
[1] ادب الطف، ج 3، ص 95.
[2] همان، ص 118.